مادر پرورش و تربیت کودک را در دوران بارداری و پس از آن به عهده دارد و در واقع بدون هیچ چشم داشتی سعی می کند بهترین ها را برای فرزندش فراهم کند. نقش مادر در تربیت کودک از زمان بارداری او آغاز می شود. شاید از شب زنده داری ها و بیدار ماندن های مادر چیزی به یاد نیاورید ولی اکنون که کمی بزرگ شده اید فداکاری هایش را به چشم می بینید.
اهمیت مادر شدن
بی شک تمام مادران برای فرزندشان اینگونه فدارکاری ها را انجام می دهند. اما نقش مادر در تربیت کودک به آموزش ها و رفتارهای او بستگی دارد. مادر شدن مسئولیتی مهم استو نقش مادر در تربیت کودک مستقیم بر روی اجتماع اثر می گذارد. پس مادران باید در زمینه های تربیتی فرزند خود آموزش هایی ببینند. مادر در واقع کانون خانواده است.
ارتباط میان تربیت کودک و اجتماع
تربیت درست یا اشتباه فرزند ارتباط مستقیمی با جامعه و مشکلات اخلاقی آن دارد. اگر کودکی موفق و با اخلاق تربیت کنید اثر آن را در آینده نزدیک خواهید دید. متاسفانه مشکلات و فساد اخلاقی در اجتماع ریشه ای است و ریشه آن به گذشته و نحوه تربیت فرزند بستگی دارد.
در این مقاله سعی می کنیم به چند نمونه از نقش های تربیتی مادر اشاره کنیم.
محبت به کودک
بی تردید یکی از مهمترین نقش مادر در تربیت کودکش بعد از تامین نیاز های حیاتی مانند آب و غذا، محبت است. اگر نیاز فرزند از جهت محبت تامین شود به جرات می توان گفت که نیازهای اساسی او را تحت تاثیر قرار داده و مقاومتش بیشتر می شود. مطمئنا بیشتر مادران سعی می کنند نیاز های عاطفی فرزندشان را تامین کنند اما عده کمی از مادران هستند که متاسفانه فکر می کنند که همین که نیاز های مادی فرزندشان تامین شد کافی است. ارضای عاطفی کودک موجب آرامش روانی و بالا بردن اعتماد به نفس فرزند و سلامت جسمی وی خواهد شد.
تاثیر محبت مادر در تربیت فرزند
نیاز عاطفی علاوه بر انسان ها در حیوانات هم دیده می شود. پاسخ گویی صحیح به این نیاز کودک موجب می شود که پایه های تربیتی او را درست و محکم بسازید. زمانی که کودک بیمار می شود علاوه بر درمان دارویی و پزشکی اگر با مهر و محبت مادری همراه باشد روند درمان کودک سرعت می گیرد. نقش مادر بر تربیت کودک به قدری مهم است که می تواند به راحتی کودک را با نوازش های مادرانه از حتی از مرگ نیز نجات دهد. اگر مادر به کودک خود محبت کند کودک جرات پیدا می کند تا با مشکلات و بیماری ها بجنگد.
مادران عزیز آیا می دانستید کودک شما از کمبود محبت بیمار می شود؟
نشانه هایی مثل مشکلات معده و پریشانی و رنگ پریدگی و استفراغاز جمله بیماری هایی است که کودک ممکن است در اثر کمبود محبت به آن دچار شود.
نقش مادر در تربیت کودک در اجتماع
محبت به کودک می تواند از بسیاری از انحرافات جامعه جلوگیری می کند. روانشناسان و متخصصان اطفال معتقدند که بعضی کودکانی که مورد بی مهری و بی اعتنایی والدین قرار گرفته اند بیشتر دست به دزدی یا آزار دیگران زده اند. سعی کنید کودک خود رادر آغوش بگیرید و به او انرژی بدهید. انرژی مثبتی که از آغوش مادر به کودک منتقل می شود در هیچ کجای جهان نمی توان یافت.
تغذیه کودک
یکی دیگر از نقش های مادر در تربیت فرزند رسیدگی به تغذیه اوست. کودک در دوسال اولیه زندگی خود از شیر مادر تغذیه می کند. شیر دادن به مادر تنها تغذیه کودک نیست بلکه ارتباط روحی بین مادر و کودک است. کودک در زنان شیر خوردن در آغوش مادر است و از گرمای وجود او لذت می برد. شیرمادر کامل ترین غذایی است که در رشد عاطفی و اجتماعی او تاثیر می گذارد و در واقع جایگزینی برای آن وجود ندارد. نقش مادر در تربیت کودک ابتدا از همین شیر دادن به او آغاز می شود زیرا آرامش کودک ارتباط مستقیم با شیر مادر دارد.
نقش مادر در اخلاق کودک
نحوه تشویق و ترغیب کودک
کودکانی که هیچ گاه تشویق نمی شوند در جامعه اعتماد به نفس پایینی دارند و همین موضوعبه آن ها ضربه روحی بدی خواهد زد. این نیاز در تمام کودکان وجود دارد و مادران همواره باید کودک خود را تشویق کرده و برای او دست بزنند و او را به انجام کارهای خوب ترغیب کنند.
نکاتی که در زمان تشویق کردن باید آن را در نظر گرفت
- کودک را به خاطر انجام آن کار تشویق کنید نه خود او.
- در تشویق کردن افراط نکنید.
- تشویق غیر مستقیم باشد.
تنبیه کودک
نقش مادر در تربیت کودک به تشویق وی ختم نمی شود. در بعضی موارد کودک را باید تنبیه کرد ولی تنبیهی که برای کودک مشکل ایجاد نکند. در ادامه به بررسی نوع تنبیه اشاره خواهیم کرد. تنبیه نقش سازنده ای در تربیت کودک دارد. لازم نیست که او را کتک زده و به او فحش دهید. تنبیه خشن روابط مادر و کودک را تیره و تار می کند. گاهی کودک تا مدت ها از مادر خود متنفر می شود.
اگر کودک دانسته کاری کند و از عواقب آن باخبر باشد و از سر لجبازی بخواهد آن کار را انجام دهد بایدبا شیوه نرم و ملایم ابتدا از او انتقاد کرد. نقش مادر در تربیت فرزند ش اینجا نمود پیدا می کند. اگر انتقاد را قبول نکرد و کار خود را ادامه داد در آن صورت باید با او قهر کنید. قهر کردن یکی از راه های تنبیه است.
نکاتی که در تنبیه باید رعایت شود
- کودک خود را نترسانید.
- از گفتن الفاظ زشت و ناسزا جدا خودداری کنید.
- در تنبیه خود کودک را مورد مواخذه قرار ندهید و عمل او را تقبیه کنید.
- در تنبیه افراط نکنید.
- در تنبیه احساسات را داخل نکنید.
- نسبت به کاری که کودک کرده برایش تنبیه در نظر بگیرید.
