در بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) میلین، پوشش محافظ اطراف اعصاب آسیب می رساند، این آسیب جریان تکانه های عصبی از مغز به بدن را قطع می کند و هرچه صدمه ای که به میلین وارد شود شدید تر باشد، شدت علائم هم بیشتر می شود.
ام اس (MS) اغلب زمانی تشخیص داده می شود که افراد ۲۰ تا ۳۰ ساله باشند. این بیماری به طور معمول از یک الگو پیروی می کند و در طی سال ها از انواع مختلف با دوره های شدت متفاوت عبور می کند زیرا با افزایش سن، علائم ام اس در فرد تغییر می کند.
مبتلایان به ام اس متفاوت هستند و سرعت پیشرفت بیماری و علائمی که تجربه می کنند لزوماً با شخص دیگری که به این بیماری مبتلا است، یکی نخواهد بود.
فرد مبتلا به بیماری ام اس، ممکن است نگران علائمی مانند خستگی، بی حسی و ضعف باشد اما افسردگی نیز یکی از علائم رایج و خیلی مهم است. افراد مبتلا به ام اس تا دو یا سه برابر بیشتر از افراد فاقد این بیماری افسرده می شوند.
چند دلیل وجود دارد که چرا نیمی از افراد مبتلا به ام اس در دوره ای از زندگی خود افسردگی را تجربه می کنند:
- آسیب عصبی می تواند در انتقال سیگنال های مربوط به خلق و خو تأثیر بگذارد.
- زندگی با یک بیماری مزمن می تواند باعث استرس و اضطراب شود.
- داروهایی مانند استروئیدها و اینترفرون ها که ام اس را درمان می کنند می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث افسردگی شوند.
اغلب، افسردگی یکی از علائم بیماری ام اس است که نادیده گرفته می شود و درمان نمی شود. در اینجا راه هایی برای کمک به شما در مراقبت از سلامت روان هنگام مدیریت این بیماری (MS) پیشنهاد می شود :
۱. علائم خود را بررسی کنید :
هر کس هر از گاهی احساس ناامیدی می کند و تغییر کوتاه در روحیه شما لزوماً به معنای افسردگی نیست. اما اگر به مدت دو هفته یا بیشتر به طور مداوم غمگین بوده اید، وقت آن است که نگاه دقیق تری بیندازید. این سوالات را از خود بپرسید:
آیا همیشه احساس ناراحتی، ناامیدی، درماندگی، بی ارزشی یا خالی بودن می کنید؟
آیا بیش از حد معمول تحریک پذیر هستید؟ آیا به افراد اطراف خود ضربه محکم و ناگهانی می زنید؟
آیا دیگر علاقه خود را نسبت به کارهایی که زمانی دوست داشتید انجام دهید از دست داده اید؟
به نظر می رسد کاری که انجام می دهید شما را به هیجان نمی آورد؟
آیا احساس خستگی مفرط یا خالی شدن از انرژی دارید؟
آیا در خواب مشکل دارید یا زیاد می خوابید؟
آیا در تمرکز یا یادآوری مشکل دارید؟
آیا درد یا دردهای عجیبی احساس می کنید که نمی توانید یک علت فیزیکی برای آنها پیدا کنید؟
آیا متوجه تغییراتی در اشتهای خود شده اید؟ مثلا زیاد یا کم غذا خوردن؟
بیشتر بخوانید : درمان افسردگی خارج از کشور
اگر هرکدام از این علائم را داشته اید، با یک مشاور توانبخشی و یا روانشناسان تماس بگیرید تا کمک و راهنمایی تان کند.
۲. با پزشک و درمانگر خود صحبت کنید:
اگر فکر می کنید افسرده هستید به پزشک متخصصی که بیماری ام اس شما را درمان می کند اطلاع دهید. ممکن است تغییر در داروی ام اس برای بهبود روحیه شما کافی باشد. داروها و روش های درمانی جایگزینی نیز وجود دارد که به شما کمک می کند احساس بهتری داشته باشید. همچنین صحبت با یک متخصص بهداشت روان مانند روانشناس، مشاور و یا روانپزشک بسیار مفید است.
آنها می توانند استراتژی هایی برای کمک به شما در کنار آمدن بهتر با فشارهای روانی وضعیت موجود ارائه دهند. در بهترین وضعیت کسی را پیدا کنید که تجربه کار با افرادی را داشته باشد که به بیماری مزمن مانند MS مبتلا هستند (مشاوران توانبخشی).
۳. نفس بکشید:
مراقبت از یک بیمار مزمن، احساس طاقت فرسایی در شما ایجاد می کند. وقتی استرس دارید، بدن شما به حالت جنگ یا گریز در می آید – قلب شما تند می شود، عضلات شما متشنج می شوند و تنفس شما کم عمق می شود. تنفس عمیق ذهن شما را آرام می کند و حس تعادل را به بدن باز می گرداند. این کار آسان است و شما می توانید آن را در هر مکانی انجام دهید. با چشمان بسته بنشینید، با شمارش آهسته از یک تا چهار، از طریق بینی نفس بکشید، سپس نفس خود را از طریق دهان با شمارش از یک تا چهار رها کنید.
سعی کنید حداقل پنج دقیقه در روز را برای تمرین تنفس عمیق اختصاص دهید. برای اینکه ذهن خود را از منابع استرس دور کنید، مراقبه را به تمرین خود اضافه کنید. وقتی آرام آرام نفس می کشید و بیرون می دهید روی یک کلمه تمرکز کنید. اگر افکاری به ذهن شما خطور می کنند به آنها توجه نکنید. نگران نباشید آنها را از دور به طور شناور نگاه کنید.
۴. ضربان قلب خود را افزایش دهید:
با ورزش سیل مواد شیمیایی به نام اندورفین در مغز شما آزاد می شود. اندورفین اثر تقویت روحیه دارد. این همان عجله ای است که دونده ها از آن به عنوان «دونده بالا» یاد می کنند.
برای داشتن بیشترین اثر، قلب خود را در بیشتر روزهای هفته با ورزش های هوازی پمپاژ کنید. چه برای پیاده روی روزانه در خارج از منزل و چه در کلاس ایروبیک در سالن بدنسازی محله خود، برنامه ورزش خود را متناسب با سطح توانایی خود تنظیم کنید. اگر درد دارید، ورزش در آب را در نظر بگیرید. آب درمانی به آرامش مناطق دردناک بدن شما هنگام حرکت کمک می کند.
۵. یک شبکه اجتماعی بسازید:
وقتی تنها هستید، تمرکز روی بدن و زندگی تان بیشتر می شود. تا جایی که ممکن است بیرون بروید و با افرادی که شما را بیشتر خوشحال می کنند وقت بگذرانید. اگر شرایط شما مانع از بیرون رفتن زیاد می شود، از طریق تلفن، اسکایپ یا رسانه های اجتماعی با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید.
راه دیگر برای دریافت پشتیبانی عضویت آنلاین در یک گروه ام اس است. صحبت کردن با کسی که درک می کنند چه احساسی دارید و چه عواملی را تجربه می کنید می تواند دلگرم کننده باشد.
۶. از عصا استفاده نکنید:
یافتن راه حل های واقعی برای کنترل افسردگی تا حدی سخت است و نیاز به تلاش زیادی دارد. به نظر می رسد تکیه بر الکل یا مواد مخدر آسان تر باشد اما این عادت ها می توانند در طولانی مدت مشکلات بیشتری ایجاد کنند و آنها افسردگی شما را برطرف نخواهند کرد و می توانند احساس شما را بسیار بدتر کنند.
۷. خلاق باشید:
احساسات خود را از طریق کلمات، موسیقی یا هنر ابراز کنید. از احساسات خود یک آلبوم یا ژورنال تهیه کنید. از آن برای آزاد کردن هرگونه احساس منفی که در درون خود دارید استفاده کنید. نقاشی بکشید یا به یک آهنگ گوش کنید. مهم نیست که بهترین هنرمند نیستید، می توانید از هنر به عنوان یک وسیله نقلیه استفاده کنید تا احساسات خود را آزاد کنید.
با درست غذا خوردن، ورزش کردن و تمرین روش های کنترل استرس مانند تنفس عمیق و مراقبه، از بدن خود به خوبی مراقبت کنید. اگر افسردگی تان مداوم و طولانی شد، حتما به یک مشاور توانبخشی مراجعه کنید.
اگر سئوالی در این زمینه هست یا نیاز به کمک دارید، کارشناسان «رهیاب» در خدمت شما هستند؛ با ما تماس بگیرید.