خیلی ها تفاوت روانشناس و روانپزشک را نمی دانند و زمانی که با یک مشکل رو به رو می شوند تازه دنبال این موضوع می گردند که ببینند باید به کدامیک از اینها مراجعه کنند. .
- روانشناس و روانپزشک چه تفاوتی با هم دارند؟
- روانشناسی و روانپزشکی چه تفاوتی با هم دارند؟
- آیا روانشناس و روانپزشک از یک روش درمانی استفاده می کنند؟
- از کجا بدانم پیش روانشناس بروم یا روانپزشک؟
- روانشناسی بهتر است یا روانپزشکی؟
بعضی ها را دیده ام و قطعاً شما هم دیدید که با شنیدن این جمله که تو مشکل داری و باید مراجعه کنی به روانشناس یاد داروهای اعصاب می افتند و قید حل کردن مشکل شان را می زنند. اما باید بدونید که خیلی از مشکلات فقط با رفتن پیش روانشناس حل می شوند و اصلا نیاز نیست که شما نگران مشکلات روانی و مصرف دارو باشید. تازه بعضی وقت ها همین کمک گرفتن از روانپزشک و مصرف دارو خیلی روند درمان را سریع می کند. پس بدون اینکه در مقابل این موضوع گارد بگیرید بهتر است فرق روانشناسی و روانپزشکی را بدانید و برای اگاه شدن بیشتر توصیه می کنم این مقاله را بخوانید.
تفاوت روانشناس با روانپزشک چیست؟
تفاوت روانشناس و روانپزشک در این است که روانپزشکان دارای مدرک پزشکی و تخصص روانپزشکی هستند و لازم به ذکر است که از نظر آموزش، روانپزشکان در دانشکده پزشکی دانشگاه تحصیل کرده و پس از گرفتن مدرک پزشکی عمومی برای تخصص، رشته روانپزشکی را انتخاب می کنند و اغلب در بیمارستان ها و مراکز روانپزشکی با اختلات شدید روانی درگیر هستند. آنها از گفتگو، داروها و سایر روش های درمانی برای معالجه افرادی که زمینه های بیماری های روانی مانند اختلالات اضطرابی، اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)، اختلال دو قطبی، افسردگی شدید، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، روان گسیختگی و… را دارند استفاده می کنند.
مشاوره در واقع همان روانشناسی است که یکی از مهم ترین و رایج ترین انواع آن مشاوره اضطراب و افسردگی است. از نظر آموزش نیز روانشناسان در دانشکده روانشناسی و مشاوره تحصیل کرده و در هر دوره کارشناسی، کارشناسی ارشد، و دکترا به جایگاه متخصص روانشناسی دست پیدا می کنند.
دانشجویان روانشناسی پس از اتمام دوره تحصیلات خود دوره کارورزی را به مدت 2 سال طی می کنند و در آن روش های درمانی و تکنیک های حل مسئله، رواندرمانی و درمان های شناختی و رفتاری و … را یاد می گیرند. اما روانشناسان حتی اگر مدرک دکترا هم داشته باشند نمی توانند برای مراجعین خود دارو تجویز کنند بلکه فقط باید با درمان گفتگو محور و تکنیک های روانشناسی به بهبود بیمار کمک کنند تا درمان صورت بگیرد.
تفاوت عمده روانشناس و روانپزشک
- جلسات روانپزشکی در مقایسه با جلسات روانشناسی و مشاوره با فاصله بیشتری انجام می شود، شاید هر ماه یک بار و یا هر دو ماه یک بار در حالی که جلسات روانشناسی طبق نظر روانشناس می تواند از هفته ای یک بار تا چندین جلسه در هفته برگزار شود و بستگی به تشخیص روانشناس و درمانگر دارد.
- اثرات روانشناختی امکان دارد از مشکلات جسمی مراجعه کننده باشد که در این صورت روانپزشک آزمایش پزشکی تجویز می کند متناسب با نیاز مراجعه کننده.
- جلسات رواندرمانی طولانی تر و باید نزدیک به هم باشد تا درمان صورت گیرد و معمولا هر جلسه رواندرمانی 45 دقیقه است و هفته ای یک الی دو بار یا بیشتر خواهد بود.
- همانطور که گفته شد روانشناس به هیچ عنوان حق تجویز داروی روانپزشکی را ندارد که در برخی از مراکز روانشناسی این کار که اشتباه است انجام می شود.
- برخی از اختلالات شدید نظیر اختلال افسردگی و مرزی حاد، نیاز به جلسات همزمان روانشناس و روانپزشک دارد. روانپزشکان بیشتر با دارو سروکار دارند اما روانشناسان از شیوه های روان درمانی و رفتار درمانی استفاده می کنند.
روانشناس و روانپزشک از نظرشیوه ای که برای درمان استفاده می کنند یا برای بیمار در نظر می گیرند تا حدی متفاوت هستند. البته ممکن است روانشناس و روانپزشک با هم کار کنند و به نوعی مکمل همدیگر هستند.
یعنی روانشناس بعد از ویزیت مراجع اگر نیاز به روانپزشک را احساس کند ابتدا بیمار را به یک روانپزشک ارجاع می دهد و سپس با جلسات مشاوره و تکنیک های رواندرمانی فرد را درمان می کند. به همین صورت روانپزشک هم بیماری که نیاز به درمان های شناختی دارد را نزد روانشناس می فرستد.
CBT یا رفتار درمانی شناختی، نوعی درمان گفتگو محور است که روانشناس با استفاده از تکنیک های روانشناختی به افراد برای غلبه بر افکار منفی کمک می کند.
یک تفاوت روانپزشک و روانشناس این است که روانشناسان ممکن است درمانه ایی را انجام دهند که روانپزشکان معمولا انجام نمی دهند مانند بازی درمانی. این نوع درمان شامل اجازه دادن به کودکان برای بازی آزادانه در یک اتاق بازی ایمن با رعایت قوانین یا اتاقی است که محدودیت های بسیار کمی دارد.
روانشناسان با تماشای بازی کودکان، می توانند اطلاعاتی در مورد رفتارهای مختل کننده و آنچه کودک نمی تواند بیان کند به دست بیاورند. سپس می توانند مهارت های ارتباطی، مهارت حل مسئله و رفتارهای مثبت تر را به کودکان بیاموزند.
روانپزشک برای درمان از داروهای اعصاب و روان استفاده می کند اما همانطور که می‌دانید روانشناس به روش های غیر دارویی به درمان مشکلات روحی و روانی افراد می پردازد.
روانپزشک می تواند برای بیمار، بستری در بیمارستان را تجویز کند و حتی در مواردی که بیماری به مرحله حادی رسیده باشد از روش های درمانی خاصی نظیر الکتروشوک استفاده کند در حالی که روانشناس حق چنین کاری را ندارد.
روانپزشک توجه چندانی به شرایط خانوادگی، محیطی، شغلی و تجارب و شیوه زندگی فرد ندارد و بیشتر به جنبه فیزیکی فرد می پردازد اما روانشناس با بررسی همه موارد ذکر شده، مشاوره غیر دارویی می دهد. روانشناسی دارای حدودا 30 زیر شاخه تخصصی است و این در حالی است که روانپزشکی فقط یه شاخه دارد.
بالاخره به کدام یک مراجعه کنم، رواپزشک یا روانشناس؟
در برخی مواقع فرد یا نزدیکان او نمی توانند به درستی تشخیص دهند که علائمی که دارد مربوط به روانپزشک است یا روانشناس. در چنین مواردی پیشنهاد ما اول مراجعه به روانشناس است چرا که ممکن است اصلا نیازی به روانپزشک و مصرف دارو نباشد.
اگر دوران سختی را سپری می کنید یا می خواهید روی افکار و رفتارتان کار کنید، روانشناس بهترین انتخاب برای شما است. اگر پدر یا مادری هستید که به دنبال راهی برای درمان فرزند خود می گردید، یک روانشناس می تواند انواع مختلفی از روش های درمانی مانند بازی درمانی را به شما ارائه دهد. اگر فرزند شما دچار مسئله ذهنی پیچیده تری است و نیاز به دارو درمانی دارد، ممکن است روانپزشک انتخاب بهتری باشد.
تفاوت رواپزشک و روانشناس: مرکز مشاوره رهیاب
مرکز روانشناسی رهیاب، با در اختیار داشتن بهترین درمانگران و متخصصان در حوزه روانشناسی و روانپزشکی در تهران، سابقه بسیار موثری در زمینه درمان بیماری ها و اختلالات شدید روانشناسی داشته و درمان در این مرکز توسط دکتر روانپزشک و دکتر روانشناس با سابقه انجام می شود و مسیر تشخیص، تحلیل و برنامه ریزی به صورت کاملا علمی پیش می رود. در صورت نیاز می توانید با شماره های مرکز تماس حاصل کرده و از خدمات بهترین مرکز روانپزشکی و روانشناسی در تهران بهره‌مند شوید.
