من دکتر غزال کیان فرید، روان درمانگر پویشی و سکس تراپیست هستم. میل جنسی یکی از مهم ترین موضوعات مطرح در روابط زناشویی است. خیلی از مراجعین با این شکایت به ما مراجعه می کنند که من با اینکه همسرم را خیلی دوست دارم ولی نسبت به او احساس یا کشش جنسی ندارم. این شکایت ممکن است از سمت فردی مطرح شود که فقط شش ماه از ازدواج او می گذرد یا از طرف فردی که چند سال است که ازدواج کرده است. یعنی گاهی این سردی از اول وجود داشته و گاهی اوقات نیز بعد از گذشت مدت زمانی طولانی ایجاد می شود.
این مسئله دلایل بسیار متفاوتی می تواند داشته باشد و ما باید همیشه توجه داشته باشیم که میل جنسی یک مسئله چند بعدی است و باید از زوایای مختلف مورد بررسی قرار بگیرد. مسائل فردی، میان فردی، روانشناختی، پزشکی و حتی محیطی از جمله عواملی هستند که تاثیر زیادی بر میل جنسی خواهند داشت.
ابتدا از دیدگاه روان تحلیلی به میل جنسی نگاه کنیم که کمبود میل جنسی را تا حدی طبیعی می داند. از بدو تولد، ابتدا رابطه بین مادر با کودک به صورت خطی می باشد و پدری وجود ندارد، اما بعد از مدتی و از حدود 2 الی 3 سالگی کودک متوجه حضور پدر می شود. بسته به جنسیت، پسر عاشق مادر و دختر عاشق پدر است. پسر از همان ابتدا که متوجه وجود پدر می شود یاد می گیرد مادر را طور دیگری دوست داشته باشد، یعنی عشق را از تمایل جنسی جدا می کند ولی بعد ها در بزرگسالی با یک زن ازدواج می کند که به عبارتی جانشین مادر است با این تفاوت که پسر حالا باید عشق و رابطه جنسی (میل جنسی) را با هم یکی کند.
در مورد دخترها هم مسئله همین طور است، دختر خوب بابا یک دختر با حیا و محجوب است، ولی وقتی در آینده با جانشین پدر ازدواج می کند باید تبدیل به یک زن اغواگر شود. در واقع وظیفه جنسی یک مرد در دوران زندگی زناشویی ادغام کردن عشق و رابطه جنسی می باشد، یعنی با همان زنی رابطه جنسی داشته باشد که او را دوست دارد و وظیفه یک زن در برابر همسر تجربه آزادی جنسی می باشد.
بیشتر بخوانید : درمان اختلالات جنسی
حالا این آزادی جنسی چیست؟
یعنی همان دختر با حیایی که برای پدر بودی، نباش و برای همسرت اغواگری کن، در این جا هم، زن باید با همان مردی که عاشقش هست، رابطه جنسی برقرار کند. همه این موارد را توضیح دادم تا به اینجا برسم که این میل جنسی کم نسبت به کسی که عاشق او هستید تا حدی طبیعی است ولی باید برطرف شود.
همیشه وقتی فردی با شکایت کاهش میل جنسی به درمانگر مراجعه می کند، یکی از مواردی که باید به دقت بررسی شود این است که آیا فرد با تمام شرکای جنسی تمایل به رابطه ندارد یا فقط با یک شریک جنسی نمی تواند وارد رابطه شود.
آیا فرد در انگیختگی جنسی (میل و اشتها به برقرار رابطه) مشکل دارد یا مشکل در نعوظ و تداوم آن است. چون معمولا افراد تمایل به رابطه و تداوم توانایی برقراری رابطه جنسی را یکی می دانند در صورتی که درمان در هر مورد متفاوت خواهد بود.
بیشتر بخوانید : روان درمانگر تحلیلی
عوامل موثر در کاهش میل جنسی
اگر فرد کاهش تمایل جنسی را فقط مربوط به یک نفر گزارش کند، خیلی مهم است که روابط بین فردی زوجین مورد بررسی و درک قرارگیرد. همانطور که در سطور قبل گفتم عوامل زیادی بر کاهش میل جنسی موثر خواهد بود که یک به یک بررسی خواهیم کرد:
اولین موردی : که باید مورد بررسی قرار بگیرد، نگاه فرد به رابطه جنسی است، در فرهنگ ما این تصور بسیار رایج است که مرد همیشه باید آماده برقراری رابطه جنسی باشد، از آن طرف زن همیشه باید با حجب و حیا باشد و هیچ گاه تمایل و اشتهای خود را برای برقراری رابطه جنسی نشان ندهد.
نباید در برقراری رابطه جنسی پیش قدم باشد و هر چه منفعل تر باشد زن بهتری است؛ حتی برخی زنان رابطه جنسی را کثیف و گاهی حیوانی می دانند که همین تصورات باعث کاهش میل جنسی هم در مرد و هم در زنان خواهد شد.
از سوی دیگر تماشای فیلم های پورن باعث می شود اکثر مردان توقع داشته باشند چنین توانایی های اغراق آمیزی داشته باشند و کم کم همین مسئله در عزت نفس جنسی آنها تاثیر منفی خواهد گذاشت.
مورد دوم : این که اگر فردی در ابتدای رابطه، میل جنسی کمی نداشته و رفته رفته میل او کاهش یافته است باید احتمال وجود اختلافات و تعارضات زناشویی بررسی شود که آیا خشم و ناراحتی از همسر وارد رختخواب شده است و کم کم جای میل، رغبت و اشتهای جنسی را پر کرده است؟
پس اگر اختلاف و تعارضی در بین زوجین وجود دارد باید ابتدا با کمک یک درمانگر متخصص آن اختلاف برطرف شود. در اکثر موارد بعد از برطرف شدن اختلافات، میل جنسی فرد به خودی خود به سطح قبلی باز می گردد.
مورد سوم : را می توانیم به عنوان تاثیر محیط بر کاهش میل جنسی در نظر بگیریم. مثلا در پایان یک روز پرکار و پرتنش زوجین تصور می کنند برای راضی نگهداشتن دیگری باید با برقراری رابطه جنسی موافقت کنند و رابطه جنسی را به عنوان یک وظیفه در نظر می گیرند. وقتی تمایل واقعی وجود نداشته باشد، حین رابطه مشکلاتی مثل نعوظ ناقص، انزال زودرس، خشکی واژن، مقاربت دردناک و … به وجود می آید که میل جنسی و عزت نفس جنسی طرفین را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
مورد چهارم : وجود برخی بیماری های جسمی و روانی و مصرف برخی داروها است که کاهش میل جنسی می تواند متاثر از آنها باشد. هم افسردگی و هم داروهای کاهنده افسردگی، هر دو میل جنسی را شدیدا کاهش می دهند. اضطراب و داروهای ضد اضطراب، دیابت، کم کاری تیروئید، برخی تومورهای مغزی و اختلالات هورمونی نسز میل جنسی را کاهش می دهند. مسائل پزشکی باید قبل از مراجعه به روانشناس، توسط پزشک متخصص بررسی و حل شود.
مورد پنجم : نداشتن مهارت کافی برای برقراری رابطه جنسی است. درواقع گاهی برخی از زوجین از نیاز های جنسی خود و همسرشان بی اطلاع هستند، البته گاهی عکس آن هم صادق است و زوجین فکر می کنند مهارت کافی دارند و دقیقا می دانند همسر آنها چه می خواهد، در صورتی که اشتباه برداشت می کنند و همین برداشت اشتباه باعث می شود فردی که در ابتدای رابطه از میل جنسی خوبی برخوردار بوده بعد از گذشت زمانی کوتاه، میل خود را برای برقراری رابطه جنسی از دست بدهد.
مورد ششم : که تحت تاثیر فرهنگ هم می باشد این است که اگر دو نفر یکدیگر را دوست دارند حتما رابطه جنسی خوبی هم خواهند داشت، در صورتی که این رابطه اصلا به شکل خطی نیست، به این دلیل که برای برقراری یک رابطه جنسی خوب، داشتن جذابیت جنسی هم بسیار عامل مهمی محسوب می شود.
زوجین هر دو باید برای هم از لحاظ جنسی جذاب باشند. یکی از مواردی که در جذابیت ظاهری تاثیر گذار است، این است که فرد در مقابل همسر خود ظاهری آراسته داشته باشد، که متاسفانه اغلب با گذشت چندین سال از زندگی مشترک و به خصوص به دلیل حضور فرزندان این مسئله از طرف زوجین کاملا نادیده گرفته می شود.
و در آخر یادآور می شوم که کاهش میل جنسی هم، مانند سایر مشکلات با مراجعه به روان درمانگر و بررسی ابعاد مختلفی که بر کاهش میل جنسی اثرگذار است، قابل تغییر می باشد. البته باید در نظر داشته باشید که در مورد میل جنسی و رفتار جنسی، تحت تاثیر فیلم های پورن و تبلیغات فراگیر افزایش میل جنسی، توقعات غیر واقع بینانه از خود و همسرتان نداشته باشید.اگربرای این مسئله مایل به مراجعه حضوری به مطب نیستید می توانید از مشاوره آنلاین روانشناسی استفاده کنید.
