افراد عادی در مورد چگونگی برخورد با دیگر افراد، از محیط به طور غیر مستقیم چیزهای زیادی یاد می گیرند. اما برای کودک اوتیسم، آموزش باید به طور مستقیم باشد تا یاد بگیرد چگونه رفتارهای لازم را انجام دهد. البته کار مشکلی است که ما همه ی ظرایف قوانینی که در دنیای اجتماعی وجود دارد را به آنان یاد بدهیم . به هر حال ما نیاز داریم این قوانین را به صورت واضح و ساده برای او هجی کنیم و اگر نیاز باشد برای او بنویسیم.
به بچه های کوچکتر کمک کنیم تا از شرکت در صحبت ها و کارهای دیگران لذت ببرند
بهترین موقع برای این که به بچه ها کمک کنیم تا لذت برقراری ارتباط و دوستی با دیگر افراد را تجربه کنند، زمانی است که آنها بسیار کوچک هستند. برای بعضی از بچه ها تنها راه برقراری ارتباط این است که سعی کنیم به همان کاری که انجام می دهند ، مشغول شویم . مثلا شما باید کنار آنها خم شوید و برگ های پاییزی را با هم به صدا درآورید، یا یک روبان را بتابانید. به هر حال برای کودکی که به ندرت در مورد وجود دیگران شناخت دارد، یک نگاه گذرا بهتر از هر پاداشی می تواند باشد . برای این باید دقت کنیم تا با گفتارمان به این کودکان فشار وارد نکنیم و مکان ساکتی انتخاب کنیم تا حواس آنها بار اضافی بیش از فعالیتی که انجام می دهند،را تحمل نکند. وقتی فرد اوتیسم به یک گروه ملحق می شود ، بهترین کار این است که به او اجازه دهیم تا در یک زمان با یک کودک برخورد داشته باشد .این تماس باید کوتاه و در صورت نیاز ساختاربندی شده باشد.
به کودک برای تشخیص و شناسایی احساسش کمک کنید
اغلب اوقات کودکان اوتیسم احساس دیگران را تشخیص نمی دهند یا حتی احساسات خودشان را درک نمی کنند. بعضی از بچه ها در نظم دادن به احساسشان مشکل دارند و عکس العمل مثبت یا منفی یا حتی نمایش احساس متضادی با آنچه که شما انتظار آن را دارید نمی توانند بدهند. برای بچه های بزرگتر از تعدادی فعالیت هایی که به آن ها برای یادگیری و تشخیص احساسشان کمک کند باید استفاده کرد. برای انجام کار می توان از تصاویر و فعالیت های سودمند استفاده کرد. کار در جلو آینه که معلم با صورت خود شکل های ناراحتی ،شادی یا عصبانیت را نشان می دهد و بچه را به انجام چنین بیان هایی تشویق می کند، در کمک به او برای فهم تغییرات در قسمت های مختلف صورت مفید است.
تمرین موقعیت های اجتماعی متداول
برای کودکان تمرین موقعیت های اجتماعی متداول ،مانند ملاقات با افراد جدید و پرسش از دیگر بچه ها برای دوستی با آن ها مفید است مانند موارد دیگر، روشهای گفتاری در مورد رفتار با کودک اوتیسم خیلی موثر نیست. بعضی از بچه ها در موقعیت های بازی در یک نقش خوب پاسخ می دهند. ویدئو هم ابزار مفیدی برای کودک است تا عملکرد خودش و دیگران را به صورت های دیگری ببیند. تعریف کردن یک داستانی که برای کودک موقعیتی را توصیف می کند و احساسات شخصیت ها را توضیح می دهد،می تواند کمک مناسبی برای فهمیدن این موضوع باشد که چرا دیگران این گونه عمل می کنند و چه کارهایی مناسب است تا در این موقعیت انجام دهد.
تاکید بر روی آنچه که کودک باید انجام دهد و آنچه که اشتباه انجام داده است
کودکان اوتیسم اغلب به انتقاد حساس هستند در برابر آن خیلی مضطرب می شوند و در چنین مواقعی تمرکز کمتری در کارشان دارند، به همین دلیل به توضیحات شما گوش نخواهند داد. پس سعی کنید مثبت باشید و کودک را در مورد اینکه چه کاری باید انجام دهد راهنمایی کنید و تا حد امکان از انتقاد بپرهیزید.
