اوتیسم نوعی اختلال در رشد است. این اختلال باعث می‌شود تا کودک دچار اختلالات یادگیری و اختلالات رفتاری در حوزه‌ی کلامی و ارتباطی شود و از این رو میتوان آن را از روی رفتارهای ارتباطی و كلامی غیر طبیعی شناسایی کرد.
علت به وجود آمدن اوتیسم چیست؟
علت اصلی این اختلال ناشناخته است. و در سال های اول عمر اتفاق می‌افتد. شیوع این اختلال در پسران شایع تر از دختران است. در بروز این اختلال وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبك زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی ندارد. بلکه دلیل به وجود آمدن آن، اختلال در رشد طبیعی جاهایی از مغز است که بر مهارت‌های ارتباطی احاطه دارد.
راه‌های شناسایی اوتیسم کدامند؟
كودكان و بزرگسالانی که مبتلا به اوتیسم هستند، با مشکلات متعددی روبه‌رو می‌شوند. در حدود 50 % از این کودکان قادر به برقراری ارتباط از طریق زبانشان با دیگران نیستند. سایر رفتارها و ویژگی‌های مبتلایان به اوتیسم عبارتند از:
- وجود مشکل در برخی از ارتباطات كلامی و غیر كلامی و تعاملات اجتماعی و در نتیجه ایجاد مشکل در ارتباط با دیگران و دنیای خارج
- بروز رفتارهای خود آزارگرانه و پرخاشگری
- انجام حركات تكراری ( دست زدن، پریدن)
- دادن پاسخ‌های غیر معمول به افراد
- دلبستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر
- وجود حساسیت‌های غیر معمول در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی)
علت اوتیسم
این اختلال یک نوع ناتوانی طولانی مدت است كه منجر به اختلال عملكرد عصبی – روانی در فرد می‌شود. اگرچه این اختلال بسیار نادر است اما طبق تحقیقات جدید، شیوع اوتیسم حتی به 20 مورد در هر 10000 تولد زنده می‌رسد. اوتیسم یک بیماری روانی نیست. و كودكانی که به اوتیسم مبتلا هستند كودكانی نیستند كه خود رفتارهایشان را انتخاب كرده باشند.
تجربه روانشناسان نشان می‌دهد که اوتیسم بخاطر داشتن والدین بد ایجاد نمی‌گردد. و هیچ عامل روانشناختی خاصی در خصوص تأخیر رشد كودک شناخته نشده است. پژوهش‌های روانشناسی تأكید بسیاری بر نقش منشاء زیست شناختی و عصب شناختی در مغز برای ابتلا به اوتیسم دارد. در بسیاری از خانواده‌ها سابقه اوتیسم و یا اختلالات مربوط به آن وجود داشته است كه ریشه ژنتیك را مطرح می كند. با این حال هنوز ژن خاصی كه مربوط به اوتیسم باشد شناخته نشده است.
عوامل تعیین‌کننده شدت و ضعف در اوتیسم
این اختلال علائم و نشانه‌های زیادی دارد. در صورتی که حداقل نیمی از علائم زیر در فرد وجود داشته باشد، میتوان او را دچار این اختلال دانست. البته بسته به تعداد علائم و نشانه‌ها شدت و ضعف ابتلا به اختلال اوتیسم نیز متغیر خواهد بود. باید توجه داشت که در شرایط و موقعیت‌های مختلف رفتارهای خارج از سن کودک انجام می‌شود.
علائم و نشانه‌های اوتیسم
- بسیار اصرار به سکون داشته و تغییر را دوست ندارند.
- مشكلات شدیدی در تكلم دارند.
- در ابراز نیازهایشان مشكل دارند. و از اشارات و حركات به جای كلمات استفاده می‌كنند.
- اغلب به جای استفاده از «من» از «تو» استفاده می‌كنند.
- كلمات و یا جملات دیگران را تكرار می‌كنند.
- بی‌دلیل خنده و گریه می‌کنند و حتی گاهی بدون علت مشخص نگران و دچار اضطراب می‌شوند.
- به دلایلی كه برای دیگران آشكار نیست شدیداً پریشان شده و قشقرق به پا می‌کنند.
- قادر به برقراری ارتباط با دیگران نیستند.
- از در آغوش گرفتن و در آغوش گرفته شدن متنفر هستند.
- تماس چشمی بسیار اندک دارند یا اصلا ندارند.
- به روش‌های آموزشی معمول و عرف پاسخ نمی‌دهند.
- درست و عادی مانند دیگر کودکان با اسباب بازی، بازی نمی‌کنند.
- تاب خوردن را بسیار دوست دارند.
- احساس درد کم یا بیش از حد دارند.
- ترسی از خطرات ندارند.
- تحرک کم دارند یا بسیار پر تحرک هستند.
- با وجود داشتن حس شنوایی سالم مانند افراد ناشنوا به هیچ صحبت و یا صدایی پاسخ نمی‌دهند.
- حدود 70% از این کودکان ناتوانی هوشی دارند.
سخن آخر
اگرچه این کودکان تحریکات حسی متفاوتی از دیگران دارند. و به گونه‌ای متفاوت مسائل را درک می‌کنند. و حتی ممکن است در ابراز محبت و برقراری عاطفی مشکل داشته باشند، اما به هر حال در صورتی که باور بشوند قادر به ابراز و داد و ستد عاطفی باشند.
بسیاری از این کودکان در صورتی که به خوبی هدایت شوند، و نحوه‌ی برخورد با آن‌ها آموزش داده شود، می‌توانند زندگی بی‌دردسرتری را برای خود و اطرافیان داشته باشند. بنابراین شما می‌توانید برای بهبود وضعیت این کودکان با مشاوران و روانشناسان در ارتباط باشید. و با شرکت در جلسات مشاوره روانشناسی نحوه برخورد و آموزش این کودکلن را بیاموزید. ما پیشنهاد می‌کنیم برای این کار از مشاوره تلفنی روانشناسی صدای رهیاب استفاده کنید.
