روش درمانی رفتاری _ شناختی، در خط مقدم درمان اضطراب قرار دارد. این درمان عملی و مبتنی بر زمان، به افراد کمک می کند تا تحریف های شناختی که اضطراب بر آنها تحمیل می کند را بشناسند، به آنها کمک می کند تا به شیوه ای ایمن با ترس های خود مواجه شده و تکنیک های واکنش معکوس را به آنها آموزش می دهد.
هدف از انجام این شیوه درمانی نیز مانند سایر درمان ها، بازگرداندن آرامش به زندگی فرد است. این شیوه به افراد کمک می کند تا زمانی که نگرانند ترس ها بر آنها غلبه پیدا کنند، بتوانند به نحو مطلوبی این ترس و نگرانی را کنترل کنند.
رواندرمانی از ارزش بالایی برخوردار است به این دلیل که در حضور یک انسان واقعی انجام می شود. ما انسان ها به عنوان موجودات اجتماعی دارای سیستم عصبی هستیم که تمایل به تاثیر پذیری از دیگران دارد. حضور یک فرد مفید و حامی در کنار ما سیگنال های قدرتمند امنیت را به ما مخابره می کند و به طور مستقیم و کلیدی با زنگ خطرهای اشتباه و تهدید آمیزی که نشان دهنده اضطراب هستند، به مقابله می پردازد.
رویکردهای طبیعی در رابطه با اضطراب
اضطراب نیازمند یک روند درمانی فعال است؛ در غیر این صورت باعث محدود کردن زندگی شده و تمایل دارد تا در قالب یک بیماری مزمن خود را به فرد تحمیل کند. اما این مسئله به این معنا نیست که نیاز به مداخلات پزشکی و یا تجویز نسخه های متعدد برای کنترل آن است.
برخی از موثرترین شیوه ها برای کنترل اضطراب شامل ایجاد تغییر در سبک زندگی و یا تغییر در رفتار می باشد.
آرام کردن ذهن از طریق مدیتیشن یکی از تکنیک های مطرح، مربوط به کشورهای شرقی در این زمینه است که در فرهنگ کشورهای غربی نیز بسیار محبوب است.
انجام فعالیت های منظم مانند دویدن یا پیاده روی باعث آزاد شدن تنش های عضلانی که می توانند پریشانی زیادی را در فرد ایجاد کنند، می شود. همچنین باعث ایجاد تغییرات مثبت در سیستم مغزی نیز می گردد.
یکی از موثرترین اقدامات برای مواجهه با این اختلال بهره گیری از تکنیک تنفس عمیق است که این امر می تواند تاثیرات مستقیمی بر روی سیستم عصبی داشته باشد و موجب حالت آرامش در فرد شده و به کنترل احساس ترس و تهدید در او نیز کمک کند.
زیست شناسی اضطراب چیست؟
صرف نظر از واقعی یا خیالی بودن تهدیدی که به آن واکنش نشان می دهید، اضطراب هم حالت ذهنی دارد و هم حالت جسمی. این اختلال به واسطه انتشار هورمون هایی که بر روی تمامی سیستم های بدنی شما تاثیر گذار هستند از توجه گرفته تا متابولیسم بدن، تنظیم می شود.
ذهن شما که تحت تاثیر احساسات منفی قرار گرفته فعال شده و وجود یک خطر را جستجو می کند. با افزایش تحریکات بدنی از جمله تنش عضلانی و لرزش، بدن شما آماده می شود تا به یک خطر و موقعیت نامطلوب احتمالی واکنش نشان دهید. درواقع به طرز اغراق آمیزی قصد دارد تا شما را زنده نگه ندارد.
چه عواملی باعث آسیب پذیری افراد در برابر اضطراب می شوند؟
هر شخصی ممکن است یک دوره اضطرابی ناتوان کننده را تجربه کند. اما به نظر می رسد برخی افراد یک کشش درونی به سمت اضطراب دارند که این امر به دلیل ژن ها یا وضعیت مزاجی آنها رخ می دهد؛ احتمالا به واسطه تجربیات اولیه ای که داشته اند یا به واسطه بیش فعالی یا کم کاری برخی از مناطق مغزی، آنها موقعیت های خنثی را به عنوان موقعیت های تهدید کننده تفسیر می کنند.
استرس یکی از عوامل اصلی ایجاد کننده اضطراب است و این دو مورد در بسیاری از مواقع، با هم همپوشانی دارند. استرس هم می تواند ایجاد کننده اضطراب باشد و هم اینکه در پاسخ به آن ایجاد شود.
حملات هراس
حملات هراس، حالت انفجاری اضطراب حاد است که می تواند این احساس را در یک فرد ایجاد کند که گویی در آستانه مرگ قرار دارد. اما این وضعیت به عنوان تهدیدی برای زندگی قلمداد نمی شود بلکه احساس اضطراب در بدن خیلی شدید می شود- ضربان قلب بالا رفته، تنفس با مشکل مواجه می شود- و حتی باعث تشدید اضطراب و وحشت می شود.
حملات هراس حتی ممکن است در زمان خواب اتفاق بیفتند و احساس از دست دادن کنترل، وحشت فرد را بیشتر می کند. اگرچه بروز چنین حملاتی می تواند احساس وحشت زیادی در فرد ایجاد کند اما باید توجه داشت که قابل کنترل هستند و حتی در زمان وقوع نیز می توان آنها را کنترل کرد.
کودکان و اضطراب
از میان هر هشت کودک یک نفر به طور معناداری اضطراب را تجربه می کند. اولین نگرانی این دسته از کودکان جدا شدن از والدین است. اما علاوه بر این، آنها نگران بسیاری از چیزهای دیگر نیز هستند از جمله آتش سوزی یا بلایای دیگری که قادر به کنترل آن نیستند. حتی مشاجره بین پدر و مادر را نیز به معنای طلاق و جدایی آنها قلمداد می کنند. آنها به مراتب نگرانی های زیادی نیز در مورد جهان دارند؛ از جمله نگران حملات تروریستی یا تاثیرات ناشی از تغییرات اقلیمی هستند.
نگرانی های طبیعی زمانی مشکل ساز می شوند که باعث ایجاد اختلال در خواب، رفتن به مدرسه، مشکلات تمرکز و حواس پرتی در درس و مدرسه یا مشارکت در فعالیت های گروهی می شود. یکی از فاکتورهای کلیدی که بر شیوع اضطراب در کودکی موثر است افزایش سبک فرزند پروری به شیوه هلیکوپتری است.
والدین هلیکوپتری به والدینی گفته می‌شود که بیش از حد درگیر زندگی فرزندانشان هستند و اجازه انجام کاری را به آنها نمی‌دهند، مخصوصاً در دوران تحصیل این امر مشهودتر است. واژه هلیکوپتر به این دلیل استفاده شده که این دسته از والدین همانند هلیکوپتری بالای سر فرزندانشان پرواز می‌کنند و اعمال آنها را زیر نظر می گیرند.
