از جمله شیوه های تحریک جنسی که افراد با تحریک اندام های جنسی خود، درصدد تجربه لذت جنسی و ارضا شدن بر می آیند، خودارضایی می باشد. این پدیده به جنس یا قشر خاصی محدود و محصور نمی باشد، بلکه در مردان و زنان این مسئله به چشم می خورد.
همچنین این مسئله افراد متاهل و مجرد را نیز در بر می گیرد. جالب است بدانید این پدیده در حیوانات هم وجود دارد. در جامعه فرهنگی و عجین شده با آموزه های دینی و اسلامی ما، در بسیاری مواقع صحبت در مورد خودارضایی به عنوان یک تابو محسوب می شود. بر اساس باورها و ارزش های حاکم بر جامعه ما، این پدیده یک عمل بسیار مذموم و به عنوان یکی از گناهان بزرگ محسوب می شود. با این حال نمیتوان منکر عدم وجود این پدیده در جامعه شد.
به طور کلی، هر فردی اعم از پسر یا دختر، با وارد شدن به سن بلوغ، به ویژه بلوغ جنسی، شرایط جدیدی را در بدن خود تجربه می کند. فراگیری آموزش های صحیح و آگاهی دادن کافی، می تواند به میزان چشمگیری از مسائلی همچون خودارضایی جلوگیری به عمل آورد.
نگاهی به خودارضایی در مردان
سنین بین 12 تا 15 سالگی، می تواند آغازی بر خودارضایی مردان به شمار رود. غالباً در پسران جوان و پس از رسیدن به سن بلوغ و در اثر کشف ارتباطات جنسی، این پدیده آغاز می گردد. به طور معمول، این دسته از افراد با دست بردن و لمس کردن اندام جنسی خود، به دنبال رسیدن و تجربه لذت جنسی می باشند.
در گذشته شاید برای بسیاری از افراد این مسئله یک خط قرمز محسوب می گشت، اما امروزه با فراگیر شدن فضای اینترنت و دسترسی راحت کاربران به فیلم ها و محتویات مستهجن، این پدیده با افزایش چشمگیری همراه شده است.
به طور معمول، پسران در مقایسه با دختران، بیشتر به خودارضایی پرداخته و برای انجام این عمل ساعت های بیشتری را اختصاص می دهند. ناگفته نماند که برخی از مردان انجام این عمل را نه تنها برای تجربه لذت جنسی، بلکه به منظور رسیدن به نوعی آرامش، پاک کردن ذهن خود و دور کردن استرس، تلقی می کنند.
این باور غلط و اشتباه، به مرور زمان به یک عادت همیشگی و نوعی اعتیاد جنسی تبدیل می شود. بر این اساس، تصوری در ذهن فرد ایجاد می گردد که به منظور غلبه بر افسردگی، استرس و اضطراب خود، چاره ای جز انجام این عمل ندارد. در چنین شرایطی مراجعه به یک روانشناس برای رهایی از این معضل، کمک شایانی می نماید. لازم به ذکر است که در مردان فشارهای روانی و اضطراب ایجاد شده ناشی از کشف مدل های روابط جنسی نیز می تواند سبب انجام خودارضایی گردد.
نگاهی به خودارضایی در زنان
غالباً زنان در مواقعی که دسترسی و شرایط رابطه جنسی مهیا نباشد، اقدام به خودارضایی می کند. به طور کلی، انجام این عمل در دختران غالباً به منظور تجربه کردن عواطف آنها صورت می گیرد. ناگفته نماند که به علت وجود حساسیت های فرهنگی، ارزیابی دقیق این پدیده در دختران، یک امر دشوار و سخت تلقی می گردد. اگرچه در زمینه خودارضایی زنان آمار و شواهد متقن و محکمی وجود ندارد، اما با بررسی برخی آمارهای غیر رسمی و پراکنده میتوان تا حدی، به شیوع این پدیده در میان زنان پی برد.
در بسیاری مواقع این عمل به علت دستورات دینی، قبح عمومی و احساس گناه و عذاب وجدان مستتر و پوشیده باقی می ماند. لازم به ذکر است که آمارهای به دست آمده از جوامع مختلف در این زمینه، رقمی میان 40 الی 80 درصد را نشان می دهد. همچنین راضی نبودن از کیفیت رابطه جنسی با همسر نیز می تواند زنان را به سمت خودارضایی سوق دهد.
عوارض و پیامدهای جسمی و روحی خودارضایی
بدون تردید، خودارضایی با تعدد دفعات، با مشکلات عضلانی و جسمانی برای فرد همراه می باشد. از آنجایی که انجام این عمل انرژی بسیار زیادی را از بدن می گیرد، حجم زیادی از مواد غذایی ذخیره شده برای عضلاتی همچون مغز، قلب و چشم را مورد استفاده قرار می دهد. در نتیجه، در کارایی این اندام ها اختلالاتی موقتی ایجاد می گردد و با تامین نشدن انرژی بدن، عوارض جدی تر بروز پیدا می کند.
سردرد، پرخاشگری، حواس پرتی و از دست دادن تمرکز، مشکل در خواب، لاغری و کاهش اشتها، احساس درد در پاها و کمر، بی حالی و خستگی، بخشی از عوارض انجام خودارضایی می باشد. در مقابل احساس گناه، احساس تنهایی، افسردگی، استرس، اضطراب و کاهش اعتماد به نفس، از پیامدهای روحی و روانی خودارضایی تلقی می شوند.
روش های ترک خودارضایی
مشاوره و مشورت با یک متخصص، برای ترک خودارضایی به فرد کمک شایانی می نماید. دوری از هرزه نگاری و محتواهای هجو، محدود کردن زمان تنهایی خود، توجه کردن به فعالیت و سلامت جسمانی و سرگرم و مشغول کاری شدن، برای جلوگیری از انجام این عمل، راهکارهای مناسب و تاثیر گذاری محسوب می شوند.
تغذیه سالم، ورزش کردن، فراگیری مهارت های جدید، افزایش اعتماد به نفس و شرکت در کارهای عام المنفعه، از دیگر روش های تاثیر گذار برای ترک خودارضایی قلمداد می گردد.
